Της φύσης τ’ απομεινάρια.. μια ψυχή βαθειά χειροποίητη

Μια βόλτα στο γαλάζιο, μια βόλτα στο φως, μια βόλτα στο δρόμο..

Θάλασσα, ήλιος και ψυχή για παρέα.

Και να το προβάλει ένα ξυλαράκι, κι άλλο ένα, κι άλλο ένα! Σχήματα διάφορα και μεγέθη, άλλα ακαθόριστα κι άλλα από μόνα τους μια ιδέα! Πώς να τ’ αφήσεις εκεί..Τα βάζεις μες στη τσάντα και συνεχίζεις τη βόλτα.

Και μετά πετρούλες.. Να πάρεις και λίγες απ’ αυτές. Μα πως θα τις κουβαλήσεις.. Θα τα καταφέρεις και θα ‘ρθεις πάλι αύριο! Προς το παρόν φεύγεις μαζί τους και μαζί με όλες αυτές τις εικόνες που είδαν τα μάτια και το μυαλό σου.

Τώρα γυρίζεις και τ’ αφήνεις στην άκρη. Τα κοιτάς, φεύγεις, τα ξανακοιτάς, ξαναφεύγεις.

Και ξαναγυρίζεις μια κατάλληλη στιγμή και τα πιάνεις με τα χέρια σου και τα μεταμορφώνεις.

Και πώς τα χρώματα να λείψουν, πώς τα πινέλα να μη χορέψουν πάνω τους..

Και ότι άλλο σου ‘ρθει στο μυαλό. Ότι άλλο είσαι εσύ και η ψυχή σου.

Να το! Έτοιμο το κομμάτι σου!

Στολισμένο με το χρόνο σου, τη χαρά και το μεράκι σου!

Της φύσης τ’ απομεινάρια.. ένας θησαυρός!

Ένα καραβάκι και μια ψυχή βαθειά και χειροποίητη.

Χριστίνα Σολδάτου